·        14 سالم بود که عاشق شدم .

·        18 ساله بودم که طعم نامردی رو چشیدم ، برعکس تفکرات کودکانه من دوست داشتن کافی نبود .

·        اون روز خیلی گریه کردم ، انگار همون روز که 18 ساله بودم برای اولین بار نفرین کردم در حالیکه زندگی همچنان ادامه داشت .

·        30 ساله بودم . زن مقابل من نشسته . احساس می کنم با تمام وجود تلاش می کنه من رو تحت تاثیر قرار بده . پرخاشگر شده  قاطی می کنه  کسی رو نمی شناسه  حتی زن و بچه اش . ولی مدام اسم تو رو صدا می کنه . بیا بدیدنش . بذار آروم بشه . حلالش کن . نذار اینقدر عذاب بکشه . گناه داره . جوان بود و خامی کرد تو بزرگی کن .

·        من سالهاست که بخشیدمش فردای اون روزی که نفرین اش کردم .

·        32 سال ام . یعنی همین دیروز . تو خیابون دیدمش . روی ویلچر ... شکسته و ضعیف ... از کنارش رد شدم ... نام مرا زمزمه می کرد ... لحظه ای مکث کردم ... مرا نشناخت ....